وحید ابوالحسنی نژاد: هماکنون میزان نفوذ شبکه های اجتماعی در جوامع مختلف رو به افزایش است. نفوذی که باعث پیدایش مفاهیم جدید از جمله “” (network culture) در تعاملات ما با دیگران شده است. فرهنگی که به دلیل نپرداختن به آن به علل مختلف، مهجور مانده است و کاربران با نادیده گرفتن آن سطح بهره وری شبکه های اجتماعی را پایین آورده اند. فرهنگ شبکه ای که می تواند شخصیت یا هویت مجازی هر فردی را شکل دهد.
فیسبوک نیز با داشتن ۹۰۰ میلیون کاربر فعال بزرگترین جامعه مجازی حال حاضر دنیا را شکل داده است. و با توجه به درصد فراوانی کاربران ایرانی در این شبکه، نیاز به بررسی دقیق تری از رفتار این کاربران می رود و چون این حوزه هنوز به صورت موشکافانه بررسی نشده، فرهنگ سازی خاصی نیز در این زمینه صورت نگرفته است. در این مقاله سعی شده با شرح برخی از مفاهیم، فعالیت های مختلف کاربران این شبکه را در چارچوبی مناسب مورد بررسی قرار دهیم.
– برای خودمان حریم عمومی تعریف کنیم:
یک نقشه، یک رویه فعالیت در این شبکه برای خودتان تعریف کنید. این حریم به شما در پیدا کردن دوستان جدید مؤثر و ایجاد یک رابطهی فعال بین شما و آنها، همچنین مطالبی که شما میخواهید به اشتراک بگذارید و یا کیفیت مطالب اشتراکی مورد پسند شما از طریق دوستانتان کمک خواهد کرد. این نقشه میتواند چند بُعدی باشد، شما با دستهبندی دوستان خود در لیستهای دوستان فیسبوک Lists میتوانید چند حریم عمومی برای خودتان تعریف کنید.
– ارتباطات خود را کنترل شده گسترش دهیم:
شما در این شبکه حضور دارید تا با افراد جدیدی ارتباط برقرار کنید. ولی نه به هر قیمتی! برای شروع ایجاد یک رابطه با افراد غریبه ابتدا به دنبال اشتراکات خودتان با فرد مورد نظر باشید و بعد از شناخت نسبی از فرد مقابل (دوستان مشترک، پستها، تعداد دوستان) تصمیم بگیرید که آیا باید درخواستی داده شود یا خیر؟ در قبول کردند درخواستهای دوستی به نقشه ای که برای حریم عمومی خود تعریف کردهاید مراجعه کنید.
– خودمان باشیم، نه سایهای مبهم از چند نفر:
اطلاعاتی که از خودتان ارایه میدهید نشانه شخصیت شماست! هر چند که فکر کنید اطلاعات نامفهومی ارائه دادید تا شناخته نشوید. تصویر حساب کاربری، اسم و فامیل شما دقیقا بیرونیترین نشانهای از شماست که میتواند جهت تصمیم گیری برای افراد دیگر مورد استفاده قرار گیرد. هر چه حساب کاربری شما کاملتر باشد شما بهتر به دنیای بیرون خود معرفی خواهید شد.
– از ابزارهای در اختیار به درستی استفاده کنیم:
از ابزار تگ برای خریدن لایک و کامنت مضاعف در تصاویر و پستهای خود، برای افرادی که ارتباطی با موضوع ندارند، استفاده نکنید. اگر قصد شما خیر باشد راههای بهتری برای انتقال این حس -که من به یاد شما هستم- وجود دارد.
حوزهی فعالیت گروهها؛ فعالیتهای جزئی در جوامع کوچک و حوزهی فعالیت صفحات فعالیتهای کلیتر در جوامع بزرگتر میباشد. اگر احیانا مجبور به استفاده از این ابزار شدید بهترین انتخاب را داشته باشید. از قابلیت Interest برای دستیابی سریع به موارد به اشتراک گذاشته مورد نظر خود تمام سطح فیسبوک استفاده کنید.
– به جای یک ربات یک انسان زنده باشیم:
موفقیتهای خودتان رو هر چند کوچک به صورت نوشتاری پست کنید، تصاویری که از اتفاقات در خور توجه اخیر خودتان که مخصوص منتشر کردن در شبکههای اجتماعی است را پست کنید. نظر خودتان رو در مورد اتفاقات اخیر اطرافتان بیان کنید مهم کلماتی هستند که از ذهن شما خارج میشوند و به نام شما هستند. بگذارید وقتی کسی وارد پروفایل شما میشود شما را با کلمات خودتان حس کند نه با پازلی چهل تکه از افکار و زبان دیگران. میتونید از اپلیکشنهای سرویسهای وب ۲ مانند foursquare Instagram last.fm برای انتشار بهتر خودتون استفاده کنید.
– به منابع پایبند باشیم:
شبکههای مجازی محل به اشتراک گذاشتن مطالب مختلف است. ولی نه هر مطلبی و نه به هر مقداری! ابتدا از منبع موسقی از اعتبار خبر آگاه شده سپس آنرا به اشتراک بگذارید. برای اعتبار بخشیدن به پستهایتان به جای عملیات کپی پیست از امکان به اشتراک گذاری (Share) فیسبوک استفاده کنید. برای متفاوت بودند میتوانید از منابع دیگری استفاده کنید که به خبر مورد نظرتان از دید متفاوتی نگاه کرده باشد.
– احساسات خود را کنترل کنیم:
این شبکه مجازی تریبون شماست، شما میتوانید آزادانه صحبت کنید و نظر خودتون را اعلام کنید. ولی حق ندارید به حریم افراد و صفحات مختلف برای نشان دادن هم بستگی خودتان هجوم بیاورید. هجوم شما به هر دلیلی اعم از مسائل اعتقادی، سرگرمی، سیاسی قابل قبول نیست و مخالف قوانین حریم خصوصی فیسبوک است. در موارد خاص که موردی از منافع شما یا گروهی در همین شبکه نقض شده باشد باید از سیستم گزارش دهی فیسبوک استفاده کنید.
شبکه های مجازی را می توان به عنوان یک مفهوم نو ظهور در عرصه ارتباطات دانست. مفهومی که نیاز به شناخت دقیق تر نه از سوی پژوهشگران این عرصه بلکه از طرف کاربران عادی آن دارد. شناختی که باید از آخرین سطح یک شبکه مجازی یعنی خود فرد شروع شود تا فرصت های استفاده از این شبکه های مجازی را به تهدید تبدیل نکند.
می بینم که پست مهمان رو هم راه انداختی و ….
خدا قوت آق جواد
مخلصیم محمود جان در خدمت شما هم باشیم 🙂
هیچ لزومی دیده نمیشه که اطلاعات کامل از خودمون بدیم
یا اطلاعاتی که از خودمون نشر میکنیم نباید مبهم باشه
به هر حال بستگی به نوع استفاده ما از فیس بوک داره
فیس بوک ما ویترین نیست که لزومی داشته باشه به دنیای بیرون خود معرفی شیم
ضمنا گویا شما از موارد تاثیرات منفی روانی فیس بوک روی افراد خبر ندارید
که بی دلیل گفته اید نظر خودمون رو درباره اتفاقات اخیر بیان کنیم
ولی در کل همین دست مطالب هم کیمیا شده و کلیت مطلب خوب بود
@میلاد
میلاد جان با تشکر از نظر خوبت
در مورد اطلاعات وارده از دید انتزاعی به مقوله “پرسنال برندینگ” در سطح پایین اشاره شده. همین که اسم و فامیل و تصویر پروفایل کامل و واقعی گذاشته شود کافیست.
بعد به نظرم یکی از عوامل تاثیرات منفی روانی فیسبوک روی افراد این هست که خود کاربران جریان اطلاعاتی رو به دست نمیگردند و گاها خودشون رو به دست جریان های جاری فکری توی فیسبوک میسپارند.
همین نظری که کاربر میدهد که حتی ممکن است در سطوح اولیه ضعیف باشد میتواند از این مشکل جلوگیری کند.
متشکر از دقت نظرت.