یک نهاد آزاد رسانهای در افغانستان، از یونسکو (سازمان علمی، فرهنگی، آموزشی ملل متحد) خواسته تا یک هفته را به نام “هفته رسانه های اجتماعی” (Social Media) به رسمیت بشناسد.
به گزارش بی بی سی، نهاد “نی” که برای حمایت از رسانه های آزاد در افغانستان کار می کند، این درخواست را همزمان با تجلیل از هفته جاری به نام “رسانه های اجتماعی” مطرح کرده است.
مسئولان این نهاد می گویند، رسانه های اجتماعی چون فیسبوک و تویتر نقش مهمی را در اطلاع رسانی بازی می کند و نیاز است تا هفته ای برای تجلیل از دستاوردهای این رسانه ها نامگذاری شود.
در افغانستان نیز، با آنکه استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی برای افغانها هنوز سراسری نیست و محدودیت هایی از جمله قیمت گزاف انترنت و ساحات محدود پوشش انترنتی وجود دارد، اما استفاده از اینترنت در میان افغانها رو به رشد بوده است.
مسئولان “نی” می گویند، نامگذاری یک هفته به نام رسانه های اجتماعی در سازمان ملل متحد، کمک خواهد کرد تا سازمانها و کشورها در سراسر جهان، تعهدات مشخصی را برای آزادی رسانه های اجتماعی بسپارند. (بیشتر در سایت نی دنبال کنید)
گفتنی است، این در حالی است که برای نخستین بار، همایشی با عنوان روز رسانه های اجتماعی ۱۰ تیرماه امسال در ایران برگزار شد و سال گذشته نیز نخستین جشن روز رسانه های اجتماعی در تهران برگزار شد.
شاید جنبه رسانه ای این درخواست بیشتر از جنبه اجرائی آن اهمیت داشته باشد. اما چند نکته ظریف در آن وجود دارد:
۱- حوزه رسانه های اجتماعی وابسته و نیازمند به دولت نیست. نهادهای عمومی و خصوصی سردمدار این حوزه هستند.
۲- حمایت سازمان های مردم نهاد از عمومی شدن رسانه های اجتماعی نشان دهنده اجتماعی بودن این رسانه هاست زیرا در این رسانه ها چون محور کاربر است همه برنده هستند.
۳- کشورهای در حال توسعه اهمیت و تاثیر رسانه های اجتماعی را کاملا درک کردند و به دنبال همراه کردن دولت ها و سازمان ها برای همگام شدن در این جریان رسانه ای عظیم هستند.
۴- حرکت در این مسیر اجتناب ناپذیر است. شاید بخش خصوصی و نهادهای عمومی وارد این عرصه شوند و گام هایی بردارند اما برای رشد همه جانبه و توسعه واقعی در این عرصه نیازمند گام هایی اساسی از سوی مراکز دانشگاهی، دولتی و خصوصی در کنار هم هستیم و اگر فکر اساسی در این عرصه نشود کشورهای منطقه به راحتی از ما عبور می کنند.
۵- جامعه و رسانه های جمعی بین المللی نیز از خلاقیت ها این حوزه به شدت حمایت می کنند البته آنلاین شدن به معنای بازی در زمین دیگری نیست!
۶- حضور در رسانه های اجتماعی یک التزام اساسی است. زیرا کاربران سراسر دنیا درآنجا هستند. گفت و گو و گفتمان بومی در این رسانه ها باید دنبال شوند. تشویق به حضور نیز اهمیت به سزایی دارند.
۷- و اما نکته آخر؛ اگر شرایط برای فعالیت در این حوزه مهیا نبود. ما باید به فکر ساخت این شرایط باشیم. هر فردی به شخصه می تواند نگاه جدید به جامعه و مجموعه تزریق کند. زمان می گذرد و ما دیر متوجه می شویم که خیلی زود دیر شد.
از افغانستان با این همه جنگ و خونریزی بعیده!
یکی از علل مهم مهجور بودن رسانه های اجتماعی علاوه بر مسایل حکومتی-امنیتی ، مربوط به این است که بسیاری از فرهیختگان و اساتید دانشگاهی ما این رسانه ها را جدی نگرفته و آنها را ابزاری لوکس و فانتزی تصور می کنند.
البته به هر حال اقدامات خودجوش مردمی نظیر همایش روز رسانه های اجتماعی اقدام موثر و ارزشمندی بوده است که نشان می دهد همیشه نباید منتظر آدم های مهم و اقدامات دولتی باشیم.
همه جا نور امید پیداست