بلاگ یک رسانه اجتماعی است و مطمئا تاثیرگذارترین رسانه اجتماعی در ایران است. رسانه ای که در حال انتقال و اشتراک تجربه از یک فرد به یک جمع در قاب شیشه ای به نام بلاگ است.

امروز ۱۶ شهریور روز بلاگستان فارسی است. بلاگستانی که هیاهو زیاد دارد اما پرداخت کم! این شاید همان دلیلی باشد که بلاگ نویسان به این روز اهمیت می دهند.

چند موضوع کلی که درباره بلاگستان فارسی تجربه کردم و به ذهنم آمد تا بیشتر به آنها پرداخته شود، به شرح ذیل ارایه می کنم:

۱- وبلاگستان نیاز به معرفی خود دارد: هیچ کس بهتر از بلاگرها نمی تواند به یکدیگر کمک کند. با توجه به ماهیت روز بلاگستان می تواند بهانه خوبی برای معرفی بلاگ های دیگر باشد. این روند لازم است، اما کافی نیست!

۲- موج سواری از شبکه های اجتماعی: دیگر همه قبول کردند که شبکه های اجتماعی برای بلاگستان تهدید نیست بلکه فرصتی است که بلاگر می تواند محتوا را در آن شیر کند. لایک بگیرد و بازشیر شود. باید قبول کنیم که همه دوست داریم لایک خورمان بالا رود و این امر رابطه نزدیکی با انگیزه نوشتن دارد.

۳- ساختار بندی مشخص: ساختار بندی و دسته بندی مفاهیم و موضوعات مختلف می تواند راه صعود را هموار کند. مثلا دوره های وبلاگستان فارسی را بخوانید.

۴- عمومی یا تخصصی شدن محتوا: سوال این است که اگر مثلا وبلاگ من در زمینه رسانه های اجتماعی است، تنها باید در همین زمینه تخصصی بنویسم؟ یا به موضوعات عمومی هم بپردازم؟ مطمئا بلاگ امتداد علاقه مندی بلاگر است. علاقه مندی که در دانشگاه های امروز پیدا نمی شود در بلاگستان دنبال می شود! مطلب کودکان درون ما را بخوانید.

۵- ترسیم اهداف ملموس: وظیفه بلاگر تنها نوشتن نیست. یعنی فکر نکنید فقط با نوشتن مداوم می توانید بلاگر حرفه ای و موفقی باشید. ترسیم اهداف در زمینه مختلف و چشم انداز ارایه محتوا می تواند در موفقیت به شما کمک کند. وظیفه بلاگر چیست؟ را بخوانید. این شاید همان جمله باشد که “امروز شکل ارایه محتوا از خود محتوا مهمتر است”.

۶- استناد به یکدیگر: بلاگ نباید مانند جامعه علمی ایران شود، یعنی اصلا یا کمتر به یکدیگر استناد کند. بلاگ باید به بلاگ های دیگر لینک دهد از مطالب آنها بهر مند شود و در نهایت این امر را ترویج دهد. ذات وبلاگ اینگونه است!

۷- کیفی نه کمی: اجبار وجود ندارد هر روز بلاگ بنویسیم. کمتر بنویسم اما بهتر بنویسیم. کیفیت را فدای کمیت نکنیم. برای افزایش رنک ننویسیم. به قولی برای موتور جستجو ننویسیم بلکه برای انسان بنویسیم.

۸- حاشیه را کنار بگذارید: وضعیت اینترنت کشور همین است دیگر! با تنها غر غر کردن مشکل برطرف نمی شود بلکه با چگونگی و پرداخت به آن می توان به حل آن کمک کرد. ذهنتان را درگیر مسائل حاشیه ای نکنید و به اهداف خود فکر کنید.

۹- درک ادبیات بلاگ: هر رسانه اجتماعی ادبیات خاص خود را دارد. سوال این است که ساده بنویسیم یا محاوره بنویسم؟ ساده نویسی به معنای محاوره نویسی نیست. به نظرم شبکه های اجتماعی مکان محاوره نویسی شدند. در بلاگ طوری بنویسید که علاوه بر یک متخصص یک دانش آموز نیز مطلب را درک کند. جملات کوتاه نیز بسیار اثرگذار است.

۱۰- همگرایی رسانه ها: منبع محتوای بلاگ می تواند تنها اینترنت نباشد. به عبارتی منبع وبلاگ فکر شماست و اینترنت، کتاب، روزنامه و غیره باعث شکل گیری فکر شما می شود و بازتاب آن در بلاگتان منتشر می شود. یک بعدی نباشید.