بهعبارتی، شکلکهایی که در قالب تلگرام، پیامک و دیگر انواع چتها به یکدیگر ارسال میکنیم شاید نشاندهنده ضعف ما در بیان احساسمان است. البته نباید فراموش کنیم که پلتفرمهای جدید نیز ساختار راحت و جدیدتری برای بیان احساسمان دارند اما نکته این است که اگر ما در بیان احساس ضعف نداشته باشیم و به راحتی آن را منتقل کنیم هیچ اشکالی ندارد که شکل جدیدی از آن در قالب شکلکها یا گیفهای تلگرامی ارائه کنیم.
این موضوع میتواند هم فرصت تلقی شود و هم تهدید! فرصت زمانی است که گاهی افراد به هیچ عنوان (به هر دلیلی) با یکدیگر مکالمه احساسی ندارند و دیده شده است که از طریق همین اپلیکیشنها بسیار با یکدیگر مهربان هستند و احساس واقعی خود را منتقل میکنند. اما زمانی تهدید تلقی میشوند که احساس غیرواقعی از طریق این شکلکها ارائه و باور شود! بهعبارتی، در طراحی شکلکها سعی شده است که همه نوع حالات احساسی وجود داشته باشد تا افراد بتوانند آن را به یکدیگر منتقل کنند. البته این موضوع میتواند برای افراد با ویژگیهای اخلاقی گوناگون مناسب باشد؛ مثلا اگر من از کسی به هر دلیلی ناراحت شوم در کلام هیچوقت به او ناراحتیام را اعلام نمیکنم اما در تلگرام، ناراحتی یا تعجبم را از حرف یا رفتار او از طریق این شکلکها ابراز میکنم.
به بیان ساده، اگر شکلکهای تلگرامی در ادامه یا کاملکننده بیان یا ابراز احساسمان باشد بسیار ابزار مناسبی است تا ما فردی متعادل و دارای رفتاری حرفهای باشیم اما اگر ابزاری برای ساخت غیرواقعی از خود است در بلندمدت میتواند در روابط اجتماعی ما مشکلات عدیدهای ایجاد کند. هیچوقت هم فراموش نکنیم که تمام این رسانههای جدید ابزار هستند و قرار نیست و نمیتوانند جایگزین ارتباطات چهره به چهره شوند زیرا هنوز هم مؤثرترین نوع ارتباطات، ارتباطات چهره به چهره است.
پ.ن: این مطلب روز دوشنبه در روزنامه همشهری منتشر شد.
سلام جناب افتاده
بابت انتشار این مقالات ارزنده از شما سپاسگزارم
شاد و پیروز باشید