به جرأت میتوان گفت تلگرام در حال حاضر اثرگذارترین رسانه کشور محسوب میشود. تلگرامی که بنابر آخرین آمار ۲۸ میلیون کاربر در ایران دارد و مانند دیگر پدیدههای نوظهور مزایای بسیار زیادی برای عموم مردم دارد. اما در کنار مزایای هر تکنولوژی جدید، قاعدتاً آسیبهای کوچکی را نیز شامل میشود. یکی از این آسیبها یا به عبارتی بهتر، نگرانیها درباره محتواست! محتوایی که کاربران (عادی یا تجاری) آن را تولید و توزیع کردند و در کسری از ثانیه در بین کانالها و افراد مختلف میچرخد.
بزرگترین اشکال محتوای تلگرام در این است که تنها در تلگرام قابل دستیابی است! به عبارتی در حال حاضر محتوای عمومی که در کانالها تولید میشود در موتورهای جستوجو مانند گوگل ذخیره یا ایندکس نمیشود تا بتوان بعدها از طریق جستوجو به آن دست پیدا کرد. جستوجوی محتوای تلگرام تنها در تلگرام امکانپذیر است. البته اصلاً انتظاری نیست که محتوای خصوصی کاربران عمومی شود!
تجربه اورکات، ویچت، وایبر و فیسبوک به ما میگوید هیچ پلتفرم رسانهای همیشگی نیست. موج رسانهای فراگیر یا اختلالهای غیبی میتواند کاربران را از یک ابزار یا رسانه به ابزار دیگری سوق دهد و آن رسانه مانند وایبر در ایران قبرستان شوند و کسی دیگر به آن مراجعه نکند. فراموش نکنیم تلگرام تازه سال ۲۰۱۳ در برلین آلمان متولد شده است و سه سال است که ۲۸ میلیون کاربر در داخل ایران دارد، معلوم نیست سه سال دیگر کدام رسانه در ایران ترند باشد!
تلگرام و سایر رسانههای جدید، پلتفرم جدید رسانهای هستند که فرم جدیدی از محتوا در داخل آن تولید یا به اشتراک گذاشته میشود. این درحالی است که در رویکرد تجاری ما به کسبوکارها میگوییم برای تلگرام محتوای اختصاصی تولید و به اشتراک بگذارید اما فراموش نکنید شکل دیگری از این محتوا باید در یک رسانه یا جای دیگری انتشار یابد.
دوران یک پیام چند رسانه گذشته است و در عصر حاضر باید برای هر رسانه یک محتوای اختصاصی یا شکل جدیدی از آن محتوا ارائه شود تا مخاطب درگیر آن شود. زیرا ساختار و پلتفرم هر رسانه جدید با رسانه دیگر متفاوت است و باید مبتنی بر ساخت و فرهنگ آن رسانه به تولید و توزیع محتوا پرداخت.
نکته دیگری که وجود دارد، تلگرام همه فعالیت و استراتژی رسانهای ما نیست بلکه بخشی از فعالیت حرفهای ما محسوب میشود.
بخشی که در حال حاضر مخاطبان زیادی را درگیر خود کرده است. اما این به معنای این نیست که سایر ابزارهای رسانهای آفلاین و آنلاین را فراموش کنیم. مگر میشود یک رسانه یا سازمان وبسایت مناسبی نداشته باشد اما در تلگرام حرفهای و با هزینه زیادی فعالیت میکند!
نکته دیگر اینکه، تولید محتوای حرفهای در تلگرام هزینهبر و هزینهبر است. درست است که تلگرام رایگان است اما این به معنای این نیست که تولید محتوا نیز در آن رایگان است. اگر تولید محتوا یعنی کپی و پیست کردن که بواقع چنین نیست، اما اگر بحث تولید یا خلق محتوای حرفهای و اختصاصی است آن زمانبر و هزینهبر است. البته رشد کاربران تلگرام نیز دقیقاً همینگونه است. از طریق ترویج یا تبلیغ در کانالهای عمومی میتوان کاربران تلگرام یا اعضای آن را افزایش داد اما سؤال این است که آیا آن مخاطب، مخاطب هدف ماست؟ فراموش نکنیم ترویج محتوا نیز بخشی از هزینه تولید محتواست!
تلگرام خوب یا بد! هماکنون تأثیرگذارترین رسانه در داخل کشور به شمار میرود، ناگزیر به فعالیت در آن هستیم زیرا شبکه ارتباطی و مخاطبمان در تلگرام حضور دارد اما فراموش نکنیم محتوای ما در تلگرام روزی دفن میشود، اگر ما به فکر آن روز نباشیم!
پ.ن: این مطلب در صفحه رسانه امروز روزنامه ایران منتشر شده است.
نقش آدرنالین ناشی از توهم محبوبیت و شهرتی که لایکها و ممبرها رو هم نباید نادیده گرفت. متاسفانه مسألهی اصلی همچنان عدم سواد رسانهای و شناخت نقش رسانه است. این مسئله حتی در افراد با نقش بالای مدیریتی هم دیده میشه که نتیجهاش میشه همون که فرمودید.
مطلب در مورد تلگرام بود داداش اشتباه زدی
۹۹ درصد محتویات کانال های تلگرام در اینترنت موحود هستند، همه یا از اینترنت دزدیده شدند یا اینکه صفحه رسمی سایت های تولید محتوا در تلگرام هستند که در سایتشون هم اون پست رو میگذارند
علاوه بر اون شما میتونید بین پست ها در تلگرام سرچ داشته باشید
سلام به نظرم در کانال وگروههای فعال تلگرامی از لحظه راه اندازی باید شورای مدیران راه اندازی کرد تا تولیدات محتوایی ثبت شود
مشکل تلگرام و کانال های اون هم دقیقا همینه. هر چی که تو کانال یا گروه یا اصلا هرجای تلگرام گذاشته بشه بعد از گذشت زمان در اون کانال یا گروه انبار میشه.