اصولا برای درک فضای مجازی مثال از فضای واقعی به کار می رود. گویا هنوز درک ما از فضای مجازی کامل نشده و برای آن نیاز به مثال های عینی تری از فضای واقعی داریم.
یکی از چالش های جدی توسعه کسب و کارهای تحت وب این است که افرادی که در جلسات تصویب طرح ها شرکت می کنند؛ فضای مجازی را با فضای واقعی (فیزیکی) مقایسه می کنند! و مثال های فضای فیزیکی را به فضای مجازی تعمیم می دهند. حتی این افراد معتقدند که فضای مجازی باید در فضای فیزیکی موثر باشد. اما سوال این است آیا مقایسه این دو فضا در قالب مثال درست است؟
حال سوال جدی تر این است که فضای مجازی باید در امتداد فضای فیزیکی باشد؟ یا به عبارتی فضای مجازی باید فضای فیزیکی را کامل کند؟ اهداف آن را دنبال کند؟ یا اینکه خود محور است و فضای فیزیکی می تواند از آن الگو بگیرد و خود را بسط دهد.
سوال اساسی تر این است که چه فرقی می کند که کدام یک در امتداد دیگری باشد؟کارکردها و ساختار هرکدام متفاوت است. مثلا اتفاقات ویکی لیس، بنیان تاثیرگیری فضای واقعی از فضای مجازی بود.
به طور کلی این طور به نظر می رسد، طرح های مجازی تفکر و مثال مجاز می خواهند، لذا باید به فکر تغییر نگرش و درک افراد باشیم. در یک جمله می توان گفت: تصویب یک طرح یا نظر مجاز در مرحله اول نیاز به درک مجاز دارد تا سواد بالا!
CTRL + ALT+DELETE گفتمان نرمی است که دنیای مجازی برای دنیای واقعی به ارمغان آورده است ، اما خواسته ها همان است و فقط دنیای مجازی ، تصور خیالات و خواسته ها را میسر ساخته است.
به قول دکتر افخمی: ما به دنبال جمع واقعی هستیم نه مجازی!
من فکر می کنم در حال حاضر نمی توان از دنیای مجازی بدون توجه به دنیای واقعی صحبت کرد. بشر سالهای سال تنها واقعیتی که با آن مواجه بوده واقعیت واقعی بوده و حالا مدت بسیار کمتری است که با واقعیت مجازی مواجه شده است پس طبیعی است که ما مثالهای مجاز را هم بر اساس دنیای واقعی مطرح کنیم. شاید در زمانی دورتر در آینده بتوانیم موارد عکس آن را داشته باشیم. اما نکته ای که همواره باید به آن توجه کرد حتی زمانی که مثالهای مجازی مان براساس دنیای واقعی مطرح می شود توجه به اصلی ترین خصایص جهان مجازی است یعنی دگرگون شدن مفهوم زمان مکان و بدن. (که اتفاقا اینها از مهمترین مفاهیم سازنده “واقعیت” هستند حتی در دنیای واقعی). اگر به اینها توجه نشود در واقع اساس “مجاز” درک نشده است. به نظر من مهمترین مشکل همین جاست…
باتوجه به نزدیک بودن به موضوع پایان نامه شما مبحثتان بسیار علمی و منطقی بود ممنون.
بنده نیز کمی تا قسمتی با نظر شما موافق هستم.
نکته مهمی است. یاد کتاب جهان مسطح است افتادم. فریدمن می گوید به دلایل زیاد از جمله فضای مجازی و رسانه های اجتماعی جهان مسطح شده است. مثالهای زیادی است در مورد اینکه چگونه این فضای نوظهور معادلات جهان فیزیکی را تغیر می دهد. این کتاب را دیدی. انشاالله به زودی کتاب را معرفی خواهم کرد.
برعکس هفته پیش بحث همین کتاب جهان مسطح با یکی از دوستان شد. من خیلی مشتاق شدم کتاب را بخوانم. حتی خلاصه و نقد دکتر انتظامی در خبرآنلاین را به طور کامل خوندم. انشالله در اولین فرصت بخونم و به قول خودمون حال کنیم 🙂 در ضمن منتظر معرفی شما هم هستیم
درود
ببین برادر
ما میخوایم زندگی کنیم. زندگی هم واقعیه دیگه. گیر می‌دی‌ها 🙂
راستی تو مک Alt Ctrl Del نداره. طرف ویندوزی بوده 🙂
دیدم که میگم، تو جلسه بودیم که طرف مثال دنیای واقعی زده، مثالی که هیچ سنخیتی با فضای مجازی ندارد و تاکید هم دارد آن را به فضای مجازی تعمیم دهد و آخرش هم می گوید مگر قرار نیست قضای مجازی در فضای فیزیکی تاثیر داشته باشه؟ این رو که به این گفته خدا می دونه 🙂
باید بپریزیم که فضای مجازی (حداقل تو جوامعی مثل ایران) هنوز به بلوغ و استقلال کامل نرسیده و وامداری از فضای فیزیکی اجتناب ناپذیر به نظر میشه .
واقعیت اینه که اگر کمی دقیق تر نگاه کنیم، قالب فعالیت های به ظاهر خلاقانه یا بکر تو حوزه‌ی وب، به نوعی مکمل دنیای فیزیکی هستند یا سعی در حل معضلات دنیای حقیقی دارن.
این بسیار خوبه که فضای مجازی به دنبال حل معضلات دنیایی حقیقی باشه! آرمانی ترین نوع ممکنه اس. اما سوال اینکه وقتی ما میخوایم استارتاپ ایجاد کنیم. چقدر به این موضوع فکر می کنیم؟
@جواد افتاده
پسر خوب
می دونی که واقعیت مجازی ، تجربه ای از ادغام دنیای مجاز و واقعی است.
می دونی که توسعه همانند سازی و توسعه فناوری ، فقط دنیای مجازی را بهترتر می کنه!
می دونی که در دنیای واقعی ماندن و همانندساز شده ها رو دیدن ، کلید واقعیت مجازی هست.
شاید اون بنده خدا هم در دنیای واقعی بوده و همانند ساز شده رو دیده.
موفق باشی همیشه
واقعیت مجازی ادغام با دنیای واقعی نیست. لمس مجاز واقعی در فضای مجاز است. فرق بسیار بین درک “واقعیت” و درک “مجاز” است. من اصلا تو بحثم به “واقعیت مجازی” نپرداختم! واقعیت مجازی خود بحث بسیار دارد. بعد چه کسی می گوید توسعه فناوری تنها دنیایی مجازی را بهتر می کند؟ همانندسازی نیز دنیای مفصلی دارد.
کامنتم خیلی جدی شد، نباید اینجوری می شد 🙂
پس چه باک ،
من که علامت تعجب رو زدم
بعد هم که اون ادغام رو بی خیالش..
بماند که ..
من هم …:)