دوشنبه هفته جاری نشست «رسانه های اجتماعی و پیشبرد حقوق بشر؛ چالش‌ها و فرصت‌های رویاروی کشورهای در حال توسعه» با حضور استاد همیشه مشاورم دکتر یونس شکرخواه و دکتر حسن نمک دوست استاد دوست داشتنی ام برگزار شد.
در حالی که فردای آن روز دومین نشست «پژوهشگران رسانه های اجتماعی ایران» را برگزار کردیم. (گزارش امید جهاشاهی عزیز را اینجا و خانم مرضیه خلقتی را اینجا بخوانید) و هیچ کس از جمع ما! به غیر از خانم خلقتی از نشست فوق خبری نداشت.
من به شخصه خیلی تاسف خوردم که از نشست دوشنبه خبری نداشتم! خبر می رسد اما شنیدن کی بود مانند… اما وقتی به شنیدن هم می پردازی و جملات دکتر شکرخواه را اینجا و دکتر نمک دوست را اینجا می خوانید. تاسف بابت حضور نداشتن به اندوه تبدیل می شود!
نمی دانم شاید در یک پیچ ارتباطی گیر کردیم! عمومی را از نزدیک می بینیم. بعضی را می شونیم، بعضی ها را می خوانیم و برخی را تنها حفظ می کنیم و از معدودی عبور می کنیم.
از اطلاع رسانی تون ممنونم. فقط باید این نکته رو بگم که من خودمم تا زمانی که به نشست رفتم از عنوانش بی اطلاع بودم چون به دلیل دیگه ای از ما دعوت شده بود وگرنه من حتما دوستان شبکه رو در جریان می ذاشتم.
اینم از شانس خوب شماس دیگه 🙂
ما جلسه دعوت میشیم بعد میشینیم زار زار گریه می کنیم 🙂
سخنرانی های این اساتید همیشه پر نکته و اموختنی است. حقیقتا هم از دست دادنش حسرت بار است.
بله واقعا!
البته در اولین فرصت غرهای حضوری نیز حداقل به جان اساتید می زنم 🙂
سلام
از سایت شما خیلی استفاده کردم
از اخبار این جور نشست ها حتما ما رو هم مطلع کنید تا از معلومات و تجربیات و ارتباطات دوستان بهره مند بشیم
موفق باشید همیشه
سلام لطف و محبت شماست