آموزش آنلاین همزمان با توسعه وب گسترش یافته است. در این راه ابزارهای گوناگونی آمدند اما موفق نبودند. برخی اوقات فکر می شود، ابزارهای جدید (مانند فلش، پادکست، ویدیو کست یا غیره) بهترین امکان برای یادگیری است.

اما به نظر می رسد، مهمترین رویکرد در این زمینه بررسی نیاز مخاطب عام و ارایه مدل کاربردی است. به عبارتی در جایی مثل ایران که اکثر مخاطبان آن اینترنت پرسرعت ندارد چه لزومی دارد آموزش تحت وب با ابزارهای پرحجم لود شود!

نمونه موفق در این زمینه، به نظرم وب سایت درسنامه است. این وب سایت آموزش از راه دور بر مبنای ایمیل است که کاربران می‌توانند با دریافت واحدهای آموزشی از طریق ایمیل و بدون مراجعه به وب‌سایت درسنامه، درس‌ها را خوانده و در آزمون‌ها شرکت کنند. در درسنامه تمامی این کارها در ایمیل کاربر صورت می‌گیرد و کاربر نیاز به مراجعه به وب‌سایت درسنامه ندارد. [۱]

از جمله دوره های آموزشی درسنامه می توان به وبلاگ نویسی، گزارشگری چند رسانه ای، روزنامه نگاری ویدیونگاری و غیره اشاره کرد.

اگر نگاهی هم به نظریه یادگیری اجتماعی داشته باشیم. محیط و شرایط بسیار تاثیرگذار در یادگیری است. حال این محیط امروز در فضای آنلاین بسط یافته است.

نظریه یادگیری اجتماعی با موضعی اصولی در اوایل نیمه دوم قرن بیستم به وسیله گروهی از روان‌شناسان، به ویژه البرت بندورا با کوشش و فعالیتی گسترده مطرح گردید. گر چه این نظریه بر شرطی شدن عامل، مانند تغییر رفتار قرار دارد، اما بنیادهای اصلی آن بر نمادسازی، فرضیه‌انگاری، جست و جوی روابط علت و معلول و پیش‌بینی پیامدهای رفتاری استوار است. به این جهت این نظریه آمیزه‌ای از رفتارگرایی و شناخت‌گرایی است.

به اصطلاح بندورا رفتار انسان بر جبرگرایی دوسویه پاریه‌ریزی می‌شود.

نظریه یادگیری اجتماعی بندورا برای آموختن و عملکرد رفتار دارای چند فرضیه است. این فرضیه‌ها بیانگر تعامل یا داد و ستد میان شخص، محیط و رفتار به شکل نمودار می‌ شوند که به تعامل دوسویه ، یادگیری کاروری و نیابتی ، و یادگیری و عملکرد عنوان گردیده‌اند. [۲]

به نظر من، امروز تنها محیط آفلاین به آنلاین تغییر یافته و در حال تلاش است که رفتار نیز کاملا رفتار آنلاین باشد. یعنی احساس آفلاین حذف شود. اما به واقع رفتار در فضای آنلاین از فضای آفلاین تاثیر می گیرد لذا آموزش آنلاین باید مبتنی بر فصای آفلاین باشد.