فناوری امروز مانند سوخت به هر وسیله ای سرعت می دهد. مهم نیست آن وسیله چه چیزی باشد مهم این است که فناوری به مدد آن می آید. در کلیشه هم همیشه گفتند “فناوری در خدمت مردم” یا “مردم در خدمت فناوری” باشد! حال فکر کنید، فناوری با اجتماع این مردم همراه شود و مفهوم “فناوری اجتماعی” (Social Technology) را شکل بدهد.
فناوری اجتماعی چیست؟ اگر بخوهم خیلی ساده و ساده بگویم: فناوری اجتماعی یعنی، فناوری استفاده شده به وسیله گروهی از مردم. فناوری اجتماعی به دنبال این است که ببنید چگونه جامعه به وسیله تعاملات فناوری تغییر می کند. (مطالعه بیشتر)
نخستین بار اصطلاح، فناوری اجتماعی با مفهوم فوق در کتاب “فناوری اجتماعی” به کار رفت. این کتاب توسط اولاف هلمر، برنایس برون و تئدور گوردن در ۱۹۹۶ نوشته شده است. اما واژه “فناوری اجتماعی” نخستین بار در سال ۱۸۹۶ در دانشگاه شیکاگو توسط البیون ودباری اسمال، چارد هندرسون در حدود پایان قرن ۱۹ استفاده شد. در ۱۸۹۸ اسمال سخنرانی در یک سمینار درباره فناوری اجتماعی داشت که در آن این فناوری را استفاده از دانش واقعیت ها و قوانین زندگی اجتماعی برای دستیابی به اهداف اجتماعی منطقی عنوان کرد. (بیشتر مطالعه کنید)
به عبارتی دیگر، فناوری اجتماعی شامل “نرم افزارهای اجتماعی” است، اما به نرم افزارهای کامپیوتری محدود نمی شود، بیشتر شبیه یک رویه اجتماعی است. این شامل سخت افزارهایی است که با تلگراف و تلفن آغاز شد. در قبل کامپیوتر نیز کاربرد داشت. فناوری اجتماعی شامل فناوری های قدیمی مانند سیستم پست و وسایل دیگر که برای ارتباطات میان فردی مدت ها قبل از تلفن، شبکه های کامپیوتری یا ابزارهای شبکه های اجتماعی به کار می رفت. البته فناوری اجتماعی در کسب و کار اجتماعی نیز مشهود است. اگرچه که این واژه رواج چندانی ندارد اما در جامعه و علم اجتماعی بازتاب دارد. (بیشتر بخوانید)
و اما جمله آخر این بار در قاب یک عکس:
آینده از آن مردمی است که تصمیمات عاقلانه ای درباره تکنولوژی می گیرند! ساده آن این است که تکنولوژی نباید درباره مردم تصمیم گیری کند این مردم است که باید نحوه صحیح استفاده از تکنولوژی را بیاموزد و آن را در خدمت بگیرد و عاقلانه ترین کارایی را از آن بکشند.